Συμπληρώνονται σήμερα 15 χρόνια από την ημέρα όπου τρεις εργαζόμενοι, τρεις συμπολίτες μας και ένα αγέννητο παιδί έχασαν άδικα τη ζωή τους στον εμπρησμό της Marfin. 

15 χρόνια μετά, η πληγή των οικογενειών των θυμάτων παραμένει ανοικτή όπως παραμένει ανοικτή και η πληγή στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας. 

Μια πληγή που βαθαίνει από ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία, καθώς οι φυσικοί αυτουργοί της συγκεκριμένης επίθεσης ακόμα αναζητούνται. Βαθαίνει όμως και από τη διαπίστωση της αδυναμίας της ελληνικής πολιτείας να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών. 

Για αυτό και η σημερινή, θλιβερή επέτειος είναι για όλους εμάς και μια υπενθύμιση. Ότι η Δημοκρατία μας δεν μπορεί να ανεχθεί τη βία ως μέσο πολιτικής έκφρασης. 

Έχουμε χρέος στη μνήμη των θυμάτων της Marfin, να χτίσουμε μια πιο δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία, μακριά από τη βία και τον διχασμό, χωρίς την τοξική πόλωση στον δημόσιο διάλογο. 

Μια κοινωνία που σέβεται την διαφορετική άποψη. Και που πρωτίστως, σέβεται την ανθρώπινη ζωή. 

Μια κοινωνία που θυμάται και δεν σιωπά.