1.Απέναντι στον Μητσοτάκη ποιος; απαντήθηκε αυτό το ερώτημα;
Το ερώτημα τέθηκε από τους διοργανωτές της συζήτησης, και από την δική μου πλευρά, ως προσκεκλημένος ομιλητής, τέθηκε η απάντηση. Ότι δηλαδή η πραγματική στόχευση δεν αφορά το πρόσωπο αυτό καθ’ αυτό, αλλά την κυβερνητική πολιτική της ΝΔ. Μία πολιτική με δεξιό πρόσημο που υποδύεται την κεντρώα, συγκεντρωτική, με προτεραιότητα τους λίγους, και χωρίς ίχνος πραγματικά μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα. Στην πολιτική, λοιπόν, δεν απαντάς απλώς με πρόσωπο, απαντάς με πολιτική. Με πρόγραμμα, με ιδέες, με συγκεκριμένες θέσεις και επεξεργασίες που μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα όσων επιζητούν διέξοδο από τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Όχι με όρους λαϊκίστικης πλειοδοσίας, αλλά με μεγάλες αλλαγές που διαφέρουν στο πρόσημο και τις προτεραιότητες. Που το ΠΑΣΟΚ επεξεργάζεται και διαμορφώνει ως τη δική μας αντιπρόταση διακυβέρνησης. Πιστεύω, λοιπόν, βαθιά, πως όταν μπαίνουν μπροστά οι θέσεις και οι ιδέες, τότε μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να εκφράσει κυρίαρχα, σε ρόλο πρωταγωνιστή την αντιπρόταση αυτή, με αυτονόητο μπροστάρη τον εκλεγμένο πρόεδρο Ν. Ανδρουλάκη.
2.Για τα μέλη και τα στελέχη ενός κόμματος η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι αυτονόητα «ο δικός μας πρόεδρος»; Aν ναι τότε γιατί να πραγματοποιηθεί μια εκδήλωση που έχει μια αυτονόητη απάντηση στο κεντρικό της ερώτημα;
Γιατί δεν μπορούμε να αρκεστούμε στο να απευθυνόμαστε μόνο στα μέλη και τα στελέχη ενός κόμματος, όπως αναφέρετε. Δεν φτάνει να μιλάμε σε κλειστούς κομματικούς διαδρόμους, όπου συμφωνούμε όλοι μεταξύ μας. Αυτό είναι ίσως το εύκολο και το απλό. Οφείλουμε, όμως, να απευθυνόμαστε στην κοινωνία και να προσπαθούμε να την πείσουμε για αυτό που για εμάς είναι αυτονόητο, αλλά για εκείνη χρειάζεται δουλειά, προσέγγιση και επιχειρηματολογία. Λέγοντας, λοιπόν, πως πρέπει να βάλουμε στο επίκεντρο την πολιτική και τις ιδέες μας, λείπει και κάτι ακόμα. Να τις υπερασπιστούμε με αυτοπεποίθηση και χωρίς φοβικότητα. Παντού. Όχι μόνο στα ακροατήρια που θεωρούν την απάντηση αυτονόητη, αλλά πολύ περισσότερο σε αυτά που αμφιταλαντεύονται. Που προβληματίζονται, που αποζητούν διεξόδους αλλά είναι ακόμα διστακτικοί. Εκεί πρέπει να δώσουμε τη μάχη της δικής μας πρότασης. Να ακούσουν όλοι τις θέσεις και τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. Να τις κάνουμε πλειοψηφικές στην κοινωνία. Να συσπειρώσουμε ευρύτερες δυνάμεις γύρω από την προσπάθεια αυτή, να οικοδομήσουμε συνεκτικούς δεσμούς εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας με τους πολίτες. Προσωπικά και συλλογικά, οφείλουμε να δώσουμε αταλάντευτα τη μάχη αυτή. Και είμαι βέβαιος πως τελικά θα μας δικαιώσει.
3.Αιφνιδιαστήκατε από την εμφάνιση Kασσελάκη;
Σίγουρα όχι όσο αιφνιδίασε ο κ. Κασσελάκης τον εαυτό του ή τους συντρόφους του, παίρνοντας μέρος σε αυτό που ο ίδιος χαρακτήριζε ως «ηχορύπανση». Αλλά δεν θα ασχοληθώ εγώ με τα του ΣΥΡΙΖΑ.
4.Θεωρείτε πως η παρουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης καπέλωσε την συζήτηση; Πιστεύετε ότι θα έπρεπε να παραστούν στην εκδήλωση και οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων;
Πιστεύω βαθιά πως η επικοινωνία πρέπει να υπηρετεί την πολιτική και όχι το αντίθετο. Μένω καθαρά στο πολιτικό σκέλος της συζήτησης, που κατά τη γνώμη μου ήταν ζωντανό, παραγωγικό και χρήσιμο σε όσους την παρακολούθησαν. Και μένω επίσης στην τεράστια συμμετοχή του απλού κόσμου, των προοδευτικών πολιτών, που εκφράζουν μία καλοπροαίρετη αγωνία για το μέλλον. Δεν είναι πάντα το μείζον μία «σύνοδος πολιτικών κεφαλών». Πολλές φορές έχει ξεχωριστή αξία η κινητοποίηση της βάσης της δημοκρατικής παράταξης και η τροφοδότηση της με διαρκή εναύσματα πολιτικού διαλόγου και προβληματισμού. Αυτά τελικά μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην κοινωνία.
5.Ακούστηκαν οι θέσεις του ΠαΣοΚ ή ο κόσμος θα σταθεί σε όσα έγιναν στο παρασκήνιο;
Εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει ο διάλογος που γίνεται στο προσκήνιο, με τα μικρόφωνα ανοιχτά. Όχι όσα ψιθυρίζονται στο παρασκήνιο. Και πρώτιστο μέλημα μου ήταν να ακουστούν οι θέσεις και η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Και έτσι έγινε. Δεν χαρίζουμε σε κανέναν αυτά τα μικρά λιθαράκια που οφείλουμε όλοι να προσθέτουμε στον μακρύ δρόμο για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Και πάντα είναι στο χέρι του καθενός η επιλογή. Μεταξύ κουτσομπολιού και πολιτικής ουσίας.
6.Πολλοί σύντροφοι σας ισχυρίστηκαν πως επιλέξατε να είστε στη συγκεκριμένη εκδήλωση για την προσωπική σας προβολή. Για να παρουσιαστείτε ως δελφίνος. Τι απαντάτε;
Ο καθένας κρίνεται από την πορεία του και τις επιλογές του. Προσωπικά, δήλωσα και δηλώνω απλός στρατιώτης της παράταξης και της Ανατολικής Αττικής, που έχω την τιμή να εκπροσωπώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τίποτα περισσότερο. Η «δελφινολογία» απλώς δεν με αφορά. Μαζί με πολλούς ακόμα, δίνω και εγώ καθημερινά τον αγώνα στις γειτονιές, στους δρόμους, στη Βουλή, για να φέρουμε και πάλι το ΠΑΣΟΚ στη θέση που του αξίζει, που δεν είναι άλλη από εκείνη του πολιτικού πρωταγωνιστή.
7.Ποιος είναι ο ελάχιστος αριθμητικός πήχης που το ΠαΣοΚ οφείλει να ξεπεράσει στις προσεχείς ευρωεκλογές για να θεωρήσετε πως η εκλογική επίδοση αξιολογείται ως επιτυχής;
Εγώ δεν θα μπω στην «ποσοστολογία». Γιατί πιστεύω ειλικρινά ότι είναι μία συζήτηση χωρίς πολιτικό επίδικο. Ο στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι πολιτικός. Στον δρόμο για τις εθνικές εκλογές, οι ευρωεκλογές να αποτελέσουν ένα καθοριστικό σκαλοπάτι που θα στέλνει ένα καθαρό μήνυμα: πως το ΠΑΣΟΚ δεν συγκρίνεται πλέον απλώς μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Αλλά με αυτούς που ασκούν τη διακυβέρνηση της χώρας, φιλοδοξώντας να πείσει ότι μπορεί προοπτικά να αποτελέσει την εναλλακτική προοδευτική πρόταση για αυτήν. Πρόταση ικανή να δώσει τέλος στην κατασκευασμένη πεποίθηση πολιτικής ηγεμονίας της ΝΔ.
8.Αν τα ποσοστά του ΠαΣοΚ στις ευρωεκλογές δεν είναι καλά θα αμφισβητήσετε την ηγεσία και τον Νίκο Ανδρουλάκη;
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών θα εκπλήξουν ακόμη και τον πλέον δύσπιστο και θα επιβεβαιώσουν την αυξανόμενη δυναμική του ΠΑΣΟΚ. Εμένα προσωπικά, οποιαδήποτε συζήτηση περί σεναρίων αμφισβήτησης, δεν με αφορά. Ο Νίκος Ανδρουλάκης εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τον Δεκέμβριο του 2021 για πλήρη θητεία τεσσάρων ετών, με σαφή κομματική νομιμοποίηση.