Ακόμα ένα διάγγελμα από τον Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. Ακόμα ένα σκληρό Lockdown με νέο κλείσιμο του λιανεμπορίου και μέσα σε λίγες ημέρες, νέο κλείσιμο των σχολείων. Τι σημαίνουν τα νέα μέτρα για την Ελληνική Οικονομία; Πως σχολιάζετε το διάγγελμα του Πρωθυπουργού;
Οι επιπτώσεις κάθε νέου «κλεισίματος» για την πραγματική οικονομία και την κοινωνική δραστηριότητα είναι, δυστυχώς, γνωστές και κάθε μέρα που περνάει ακόμα πιο τραγικές. Το βασικό όμως ζήτημα για το οποίο εγκαλείται η κυβέρνηση δεν είναι αν τα μέτρα αυτά κρίνονται ως επιστημονικά αναγκαία, αλλά γιατί με ευθύνη της κυβέρνησης φτάσαμε να θεωρούνται. Γιατί φαίνεται πως δεν έμαθε τίποτα από τη προβληματική διαχείριση που έκανε πριν το δεύτερο lockdown. Για ακόμα μια φορά, παντελής έλλειψη σχεδιασμού, διαρκείς παλινωδίες και ανακολουθίες, στρατηγική του «βλέποντας και κάνοντας», επιλεκτική αποφασιστικότητα, ακόμα και ελλιπή δεδομένα για τη λήψη των απαιτούμενων αποφάσεων. Εξακολουθεί να υιοθετείται η λογική των οριζόντιων γενικών μέτρων καθολικής εφαρμογής και του όχι και τόσο «έξυπνου» ακορντεόν. Αποτέλεσμα, μέσα σε λίγες μέρες, σχολεία, λιανεμπόριο, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα να ανοιγοκλείνουν. Έχουμε εγκαίρως καταθέσει την πρόταση μας για μαζικά τεστ, στεγανοποίηση περιοχών και νομών και εξειδικευμένα μέτρα για κάθε μία από αυτές. Αντί για το ασφαλές άνοιγμα επιλέγουν το βολικό κλείσιμο. Για κάθε πρόβλημα της χώρας, υπάρχει και ένα lockdown για λύση.
Ακόμα μια φορά, είδαμε τον Κ. Μητσοτάκη να “τραβά πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας” με αφορμή την μη τήρηση των μέτρων πρόληψης στην Ικαρία. Ακόμα μια φορά, γίνεται ένας επικοινωνιακός “πόλεμος” μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ σχετικά με το “ποιός παραβίασε τα μέτρα” περισσότερο. Θα ήθελα το σχόλιο σας επ’ αυτού.
Δυστυχώς, πέραν της προβληματικής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης αλλά και των κοινωνικών και οικονομικών της επιπτώσεων, οι εικόνες της Ικαρίας έστειλαν ένα πολύ ισχυρό μήνυμα, με ευθύνη του ίδιου του Πρωθυπουργού. Ότι οι νόμοι δεν ισχύουν για όλους με τον ίδιο τρόπο και ότι στους συμβιβασμούς και στις υποχωρήσεις της ελληνικής κοινωνίας για τον περιορισμό της διασποράς του ιού, δεν ξεκινάμε όλοι από την ίδια αφετηρία. Είδαμε έναν Πρωθυπουργό που όχι μόνο δεν προσέχει την εικόνα, αλλά φαίνεται πως δεν πιστεύει και στην ουσία των μέτρων. Φυσικά, και ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχασε την ευκαιρία, «αποδεχόμενος το ρίσκο να κολλήσει κάποιος σε συλλαλητήριο» να κάνει στον κ. Μητσοτάκη ένα ακόμη δώρο στους διαξιφισμούς ανικανότητας. Η χώρα, όμως, έχει ανάγκη από κάτι καλύτερο από αυτό. Μπορούμε εμείς να είμαστε η απαιτούμενη διέξοδος.
Στο Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος Αλλαγής, η Πρόεδρος του κόμματος, Φώφη Γεννηματά, “έκλεισε” κάθε “πόρτα” που αφορά στην δημιουργία κλίματος εσωστρέφειας. Ποιες κινήσεις αναμένονται με στόχο την βελτίωση των δημοσκοπικών “πτήσεων”;
Το Πολιτικό Συμβούλιο ομόφωνα επανέλαβε το αυτονόητο. Ότι η παράταξη είναι πάνω από όλους και από όλα, το ίδιο και το καταστατικό και οι θεσμικές της διαδικασίες. Στόχος όλων μας το πώς μπορεί να ισχυροποιηθεί ξανά. Και απαιτούμενη προϋπόθεση για αυτό είναι να μιλήσουμε ξανά στην κοινωνία. Αυτή ακριβώς είναι η στοχοθεσία των πολιτικών πρωτοβουλιών που ήδη λαμβάνουμε. Προεξέχον μεταξύ αυτών, το σχέδιο μας για τηλε-περιοδείες σε όλες τις περιφέρειες της χώρας. Συζητάμε πολιτικά με έμφαση στην οικονομία και το Ταμείο Ανάκαμψης, παρουσιάζουμε την πρόταση μας και παράλληλα συγκροτούμε τις στελεχιακές μας δομές σε όλη την Ελλάδα. Σχέδιο απαιτητικό, που όμως, παρά τις δυσκολίες της υφιστάμενης συγκυρίας, θα σηματοδοτήσει εκ νέου το ουσιαστικό μας άνοιγμα στην κοινωνική μας βάση.
Το Κίνημα Αλλαγής, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΜέΡΑ25 κατέθεσαν ενστάσεις για το Νομοσχέδιο Κεραμέως. Που εδράζεται η κριτική του Κινήματος Αλλαγής;
Έχουμε επανειλημμένα διατυπώσει την αυτονόητη διαφωνία μας για την ανάγκη τήρησης του συνταγματικά προβλεπόμενου αυτοδιοίκητου των ελληνικών Πανεπιστημίων. Αυτό, φυσικά, δε θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει και τα σώματα φύλαξης, για την αντιμετώπιση ζητημάτων ασφαλείας που είναι όντως υπαρκτά. Θα ήθελα όμως να σταθώ στη μεγάλη εικόνα, που είναι και η διαφορά της αντίληψης μας με τη ΝΔ, για το τι σημαίνει μεταρρύθμιση σήμερα. Γιατί την ώρα που υπάρχει η αδήριτη ανάγκη να ενισχύσουμε εκ βάθρων την τριτοβάθμια εκπαίδευση, την ποιότητα και τον δημόσιο χαρακτήρα της, την ώρα που είναι ανάγκη να μιλήσουμε για την εξωστρέφεια των ακαδημαϊκών μας Ιδρυμάτων, για την προαγωγή της έρευνας, της τεχνολογικής καινοτομίας, της πρακτικής άσκησης, το διεθνή αλλά και τον κοινωνικό τους ρόλο, τη διασύνδεση των προγραμμάτων σπουδών με τις ανάγκες της σύγχρονης πραγματικότητας, των αποφοίτων με την αγορά εργασίας, η ΝΔ αντιλαμβάνεται ότι ο μεταρρυθμιστικός της ρόλος περιορίζεται στην εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη». Μια από τις πολλές διαφορές των δύο αυτών κόσμων.
Κύριε Χριστοδουλάκη, είστε νέος άνθρωπος με πλούσια πολιτική διαδρομή και πολιτικός με ευρεία αναγνώριση. Εδώ και 3 χρόνια, το Κίνημα Αλλαγής παραμένει χωρίς οργανωμένη Νεολαία. Είναι ένα ζήτημα που λαμβάνει μεγαλύτερη διάσταση από ότι πρέπει ή είναι κάτι το οποίο πρέπει να διευθετηθεί το συντομότερο; Ποιά η γνώμη σας;
Όταν μιλάμε για τη συγκρότηση της νεολαίας του χώρου, αυτό δε μπορεί να συνοδεύεται με ρητορική περί «διευθέτησης». Η νεολαία του Κινήματος Αλλαγής είναι κρίσιμος πυλώνας για να ανακτήσει η παράταξη τη δυναμική της. Και αυτό, προσωπικά, δεν το αντιλαμβάνομαι μόνο ως καταστατική πρόβλεψη, αλλά πολύ περισσότερο ως μια ουσιαστική ανάγκη να απευθυνθούμε ξανά στο δυναμικό ακροατήριο της κοινωνίας μας. Μπορεί ο κορωνοϊός και τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης να βάζουν εμπόδια στο μαζικό χαρακτήρα που αναμφίβολα πρέπει να έχει η ιδρυτική συγκρότηση της νεολαίας μας, όμως, δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να διαφωνεί στο ότι δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για χάσιμο. Το αναγκαίο κενό καλύπτεται από το δίκτυο της νεολαίας που αναλαμβάνει προσωρινά τις διαδικασίες πολιτικοποίησης της νέας γενιάς, με ορίζοντα τη διενέργεια του Συνεδρίου της νεολαίας που πρέπει να γίνει την πρώτη στιγμή που θα καταστεί εφικτό με βάση την υγειονομική συγκυρία.
Η Προοδευτική διακυβέρνηση, είναι μια φράση που πάντα αφορούσε στην Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη, το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να αποτελέσει ξανά την πολιτική στοχοθεσία και για το Κίνημα Αλλαγής;
Για μένα, η έννοια της προοδευτικής διακυβέρνησης είναι ταυτόσημη με το dna το πολιτικού μας χώρου. Προοδευτική, για να εκφράζει την αντίληψη μας για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων, για την ανοιχτή οικονομία και τις ίσες ευκαιρίες, την οικονομική και κοινωνική κινητικότητα, την ανοιχτή κοινωνία και τα ατομικά δικαιώματα, τη θεσμική λειτουργία του κράτους, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία, τον υγιή πατριωτισμό, την ευρωπαϊκή προοπτική, απέναντι σε κάθε μορφής συντήρηση. Και διακυβέρνηση, γιατί ένας χώρος που έχει μάθει σε όλη του την ιστορική διαδρομή να αναλαμβάνει ευθύνες, να διεκδικεί, να δίνει μάχες και να πετυχαίνει νίκες για όλους εκείνους που επέλεγε να εκπροσωπήσει, δεν μπορεί να αρκείται, απλώς, στο ρόλο μιας στείρας αντιπολίτευσης με λόγο αντιδραστικό και οπισθοδρομικό. Η προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας είναι ο στόχος που μπορούμε να κάνουμε πράξη.
Τέλος, θα ήθελα το σχόλιό σας σχετικά με το κίνημα “Me Too” στην Ελλάδα. Γιατί πιστεύετε πως έχει “επικεντρωθεί” στον χώρο των Τεχνών, του θεάματος και του αθλητισμού; Πως μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά η Πολιτεία στην αποφυγή τέτοιων φαινομένων;
Δυστυχώς, θεωρώ πως επικεντρώνεται όχι με βάση το θεματικό αντικείμενο του κάθε χώρου, αλλά με βάση το κατά πόσο εντός αυτού, δημιουργούνται σχέσεις εξουσίας και εξάρτησης. Σχέσεις που κάποιοι εκμεταλλεύονται δηλητηριάζοντας τις ψυχές αυτών που θεωρούν ότι δεν μπορούν να αντιδράσουν. Το πρώτο βήμα είναι να βρουν το θάρρος να μιλήσουν. Και η Σοφία Μπεκατώρου έκανε μια σπουδαία αρχή. Η πολιτεία, αλλά και όλοι μας, οφείλουμε να είμαστε αρωγοί στην προσπάθεια να ξετυλιχθεί το κουβάρι και να φτάσουν οι υποθέσεις μέχρι το τέλος. Να σπάσουν οι αλυσίδες της σιωπής που κρύβονται πίσω από θέσεις, σχέσεις και συμφέροντα. Κανείς δεν πρέπει να είναι μόνος του σε αυτό.