Στον απόηχο των εξαγγελιών Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, τον καταγγείλατε ότι φτιάχνει «μια Ελλάδα για τους λίγους». Επίσης, ακούω την Φώφη Γεννηματά να ταυτίζει τη ΝΔ με την Δεξιά. Βαριές κατηγορίες που σε ορισμένους ηχούν εύηχα, σε άλλους θυμίζουν ΠΑΣΟΚ του ’80 και σε κάποιους τρίτους παραπέμπουν σε κορόνες που δεν γοητεύουν τους κεντρώους ψηφοφόρους. Τι απ’ όλα ισχύει;
Έχουμε αποδείξει στην πράξη, και σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ότι ο ρόλος μας ως χρήσιμη αντιπολίτευση στη χώρα εκφράζεται πάντα μέσα από γόνιμη και τεκμηριωμένη κριτική. Αυτό που επισημάναμε για την παρουσία του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη είναι ότι υπό το βάρος του κόστους και της πολιτικής πίεσης αντικατέστησε την ανάγκη για έναν οραματικό και στρατηγικό προγραμματικό σχεδιασμό για την χώρα, με προεκλογικές εξαγγελίες και προσωρινά μέτρα με κοντόφθαλμη στόχευση στα κοινωνικά ακροατήρια που υστερεί εκλογικά. Η προσπάθεια να πείσει τους νέους απέτυχε, οι ανάσες στην μεσαία τάξη ήρθαν απλά ως ανανέωση περσινών εξαγγελιών και απουσίαζε παντελώς οποιαδήποτε αναφορά στην άμεση αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Δεν απουσίαζαν οι παράλογες αυξήσεις των ορίων ευνοϊκών ρυθμίσεων για τον φόρο κληρονομιάς, οι διευκολύνσεις για τον πρόσθετο ΕΝΦΙΑ στις μεγάλες περιουσίες, οι μειώσεις στον φόρο εισοδήματος που αφορούν τους έχοντες. Ψίχουλα για τους πολλούς, πολλά για τους λίγους. Η δική μας διαφορά είναι ότι την πολιτική μας κριτική την συνοδεύουμε με τεκμηριωμένη αντιπρόταση. Και αυτό έκανε η Φώφη Γεννηματά στην Θεσσαλονίκη εξειδικεύοντας τους όρους για το δικό μας νέο πράσινο κοινωνικό συμβόλαιο. Δεν είναι σύνθημα, είναι η απαίτηση του προοδευτικού χώρου να βρει ξανά ρεαλιστικές διεξόδους από μια συντηρητική πολιτική που δεν μπορεί πλέον να δώσει λύσεις στα καθημερινά του προβλήματα. Αυτό έκανε πάντα το ΠΑΣΟΚ, αυτό κάνει σήμερα το Κίνημα Αλλαγής.
Την ίδια ώρα, δεν κρύψατε την ενόχληση σας προς τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη, στον οποίο χρεώσατε προσπάθεια αντιγραφής δικών σας συνθημάτων και ιστορικών συμβόλων. Έχουμε να κάνουμε με νέα απόπειρα διεμβολισμού του χώρου σας;
Πιο πολύ νομίζω με μια νέα τυχοδιωκτική απόπειρα διάσωσης από την κοινωνική και πολιτική απαξίωση στην οποία έχει περιέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την διακυβέρνηση του. Όταν αντιλαμβάνεσαι την δεινή θέση στην οποία σε οδήγησε η αποτυχημένη στρατηγική του λαϊκισμού και των ψευδών υποσχέσεων, αλλάζεις στρατηγική. Δεν αλλάζεις χρώμα. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί επικοινωνιακά να διευρύνει το περιχαρακωμένο εκλογικό του ακροατήριο. Όμως, όσο αυτό γίνεται με όρους συνθηματολογικούς και όχι πολιτικούς, τόσο θα αποτυγχάνει να πείσει τους προοδευτικούς πολίτες ότι μπορεί στην πράξη να τους εκπροσωπήσει. Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν μόνο το πράσινο και ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν μόνο η φωνή του. Ήταν μια προοδευτική δημοκρατική αντίληψη που εξέφραζε τις αγωνίες των πολλών και εκπλήρωσε τις προσδοκίες τους στην πράξη. Και αυτή η ταυτότητα, εκτός από παρελθόν, έχει συνέχεια και μέλλον.
Πάντως, αν τόσο εσείς όσο και η Κουμουνδούρου, «τα βρίσκετε» στο ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε έργο στη χώρα, γιατί δε συμφωνείτε σε τέσσερα–πέντε βασικά προγραμματικά σημεία για να κάνετε πράξη την προοδευτική διακυβέρνηση που προτείνετε εξίσου; Δεν είναι αυτό ένα αίτημα των δημοκρατικών πολιτών;
Το αίτημα των δημοκρατικών πολιτών είναι όντως η προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας. Αυτή όμως ιδεολογικά και πολιτικά εκπροσωπεί ταυτόχρονα τις αρχές της ανοιχτής οικονομίας, του κοινωνικού κράτους και της καταπολέμησης των ανισοτήτων, της θεσμικής λειτουργίας, του πατριωτισμού, της Ευρωπαϊκής στοχοπροσήλωσης, των απαντήσεων στην κλιματική κρίση και την ψηφιακή επανάσταση, με τρόπο εμπροσθοβαρύ και μεταρρυθμιστικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση του επέλεξε συγκυβερνήτη, επέλεξε πρόσημο καθεστωτικό και αντιδραστικό. Η κοινή αποδοχή των δημοκρατικών πολιτών είναι ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε έργο στην χώρα. Με αυτή την αποδοχή φαίνεται πως διαφωνεί ακόμα ο κορμός του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκίνησε από τους Πινοσέτ και τους Ολαντρέου, και εξακολουθεί να θεωρεί το ΠΑΣΟΚ βαρίδι στην μεταπολιτευτική ιστορία. Με αυτούς μας χωρίζουν πολλά, όχι όμως με τους προοδευτικούς πολίτες με τους οποίους επιδιώκουμε καθημερινά να χτίσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης. Αυτούς περιλαμβάνει η επόμενη μέρα για τον προοδευτικό χώρο.
Την άλλη εβδομάδα θα συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή. Είναι ο Δεκέμβριος ένα ρεαλιστικός μήνας για τις εσωκομματικές κάλπες ή μπορεί να μετατεθούν για τις αρχές του 2022; Με ποια διαδικασία και ποιες εγγυήσεις;
Στόχος όλων μας είναι οι εσωκομματικές μας διαδικασίες να πραγματοποιηθούν το συντομότερο δυνατόν, όπως άλλωστε ζήτησε και η ίδια η Φώφη Γεννηματά. Η Κεντρική Επιτροπή θα δώσει το θεσμικό εναρκτήριο λάκτισμα για αυτές, συγκεκριμενοποιώντας τις λεπτομέρειες και το χρονοδιάγραμμα που αυτονόητα δεν πρέπει να ξεφεύγει των ορίων του 2021. Εχέγγυα και εγγυήσεις οι συλλογικές αποφάσεις και το καταστατικό του κόμματος από το οποίο δεν θα παρεκκλίνουμε ούτε κατά γράμμα.
Και τα κριτήρια επιλογής υποψηφίου ποια είναι; Συνέχιση των μέχρι σήμερα προσπαθειών που έχουν γίνει; Ανανέωση σε όλα; Επιστροφή στις ρίζες;
Αυτονόητο είναι πως δεν πρέπει να ανακοπεί η ανοδική πορεία που έχει χαράξει η παράταξη από το 2015 και μετά. Όπως αντίστοιχα για μένα, είναι αυτονόητο πως οι εσωκομματικές διαδικασίες δεν πρέπει να μετατραπούν σε «απολίτικη» πασαρέλα ή αρένα συνθηματολογίας και λαϊκισμού που δεν αφορά την πολιτική πρόταση του χώρου για την επόμενη ημέρα. Η διαδικασία πρέπει να είναι βαθιά πολιτική, με προτάγματα τις θέσεις των υποψηφίων για την εγγύηση της πολιτικής ενότητας του χώρου, την αυτόνομη στρατηγική του, και τον ισχυρό προοδευτικό προσανατολισμό του που θα θέτει σαφείς διαχωριστικές γραμμές από την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλες δηλαδή τις προϋποθέσεις για ένα νέο ισχυρό και μαζικό κάλεσμα συμπόρευσης σε μια κοινωνία η οποία πλέον μας ακούει και επανατοποθετείται.