«Οι προκλήσεις της κλιματικής κρίσης οφείλουν να είναι πεδίο υπερκομματικών συγκλίσεων, όμως δεν είναι πολιτικά και ιδεολογικά ουδέτερες. Η ενεργειακή μετάβαση δεν αρκεί απλώς να είναι πράσινη. Πρέπει να είναι και δίκαιη.

Τα συμπεράσματα από την COP29 στο Μπακού μπορούν να συνοψιστούν στη φράση του Ευρωπαίου Επιτρόπου Δράσης για το κλίμα «Δεν κερδίσαμε αυτά που θέλαμε, δεν χάσαμε αυτά που φοβόμασταν». Δεν πήγαμε πίσω από το ορόσημο της COP28 για την «αρχή του τέλους των ορυκτών καυσίμων», ωστόσο η Διάσκεψη του Μπακού έδειξε μια διπλή ατολμία. Από τη μία, όσον αφορά το ποσό της ετήσιας χρηματοδότησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, που ήταν κάτω από το 25% αυτού που οι ίδιες ζητούσαν. Από την άλλη, το έλλειμμα μηχανισμών επιβολής μέτρων για την πράσινη μετάβαση.

Η ευρύτερη συνθήκη είναι κρίσιμη, η εκλογή Trump δυσχεραίνει το κλιματικό τοπίο, και αυτό αναδεικνύει τον ηγετικό ρόλο που οφείλει να διαδραματίσει η Ευρώπη, ως ένας υπερεθνικός μεταρρυθμιστικός οργανισμός στην παγκόσμια κλιματική μετάβαση. Η αύξηση των συνεισφορών από τις πλουσιότερες χώρες, η κατάργηση των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα, και η ενίσχυση των μηχανισμών τιμολόγησης του άνθρακα, ώστε να χρηματοδοτηθούν επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πράσινη ανάπτυξη, είναι μερικές από τις προκλήσεις της ευρωπαϊκής προοδευτικής στοχοθεσίας.»