Η συνθήκη της κλιματικής κρίσης αποτελεί πλέον αναπόσπαστο στοιχείο της νέας μας κανονικότητας. Και η συζήτηση για την δίκαιη πράσινη μετάβαση δεν μπορεί να εκφυλίζεται ή να συμβιβάζεται απλώς με μια επιφανειακή αναπαραγωγή και αναμάσηση αυθαιρέτων στόχων και ευχολογίων. Οφείλει να αφορά το σύνολο των εκφάνσεων της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας που εισφέρουν επιβαρυντικά στην περιβαλλοντική πραγματικότητα.
Από αυτές δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο κλάδος των μεταφορών, και ειδικά των θαλάσσιων, λαμβάνοντας ειδικά υπόψιν την γεωγραφική και γεωμορφολογική ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, την πυκνότητα της ναυτιλιακής συγκοινωνίας, το εύρος των θαλάσσιων ακτών της, τον στρατηγικό ρόλο των λιμένων της. Τα στοιχεία αυτά, συνδυαστικά με την τεχνολογική εξέλιξη αναφορικά με τις καθαρότερες μορφές ενέργειας που αξιοποιούνται στον χώρο της ναυτιλίας, καθιστούν επιτακτική τη διασύνδεση της περιβαλλοντικής και ενεργειακής βιωσιμότητας με τις ναυτιλιακές και λιμενικές υποδομές.
Δίκτυα διασύνδεσης υφιστάμενων και νέων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με τα λιμάνια της χώρας, χώροι αποθήκευσης της ενέργειας στις εγκαταστάσεις των λιμένων, εκσυγχρονισμός των υποδομών που καθιστούν τα λιμάνια μας ελκυστικά και ασφαλή.
Η στοχοθεσία που συνδέει τα δεδομένα με την ανάγκη, απαιτεί ένα ακόμα συνεκτικό στοιχείο για να μεταφραστεί σε πολιτική προοπτικής. Τη μακροπρόθεσμη στρατηγική, τη συντεταγμένη νομοθέτηση, τη συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων άσκησης τοπικής, περιφερειακής ή κεντρικής διοίκησης, τους πόρους και την χρηματοδότηση των απαιτούμενων έργων.
Το Ταμείο Ανάκαμψης διαμορφώνει τη συνθήκη αυτή, αλλά δυστυχώς στη χώρα μας παραμένει στρατηγικά αναξιοποίητο.
Navigating the Future: Maritime Ports as Catalysts for the Energy Transition in Peripheral Maritime Regions Empowering Regions in the New European Hydrogen Economy
Υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κρήτης και του Αντιπεριφερειάρχη για Ευρωπαϊκά και Διεθνή Θέματα και Αντιπρόεδρου της CRPM, Γιώργου Αλεξάκη