Ποια είναι η στιγμή, τι σας οδηγεί να αποφασίσετε να μπείτε στην πολιτική;

Αρχικά, δεν ξέρω αν η έκφραση «μπαίνω στην πολιτική» είναι κατάλληλη. Από τα εφηβικά μου χρόνια η πολιτική με ενδιέφερε.  Ήμουν πολιτικοποιημένος με την έννοια, ότι θεωρούσα την πολιτική το μέσο, για να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Το οικογενειακό μου περιβάλλον δε, δεν ήταν άσχετο με αυτήν την θεώρηση. Από τα φοιτητικά μου χρόνια είχα πιο έντονη πολιτική δράση με το φοιτητικό και το νεολαιίστικο κίνημα. Το σημείο κλειδί ωστόσο, ήταν η πρόταση της Φώφης Γεννηματά να αναλάβω τη θέση του Γραμματέα του Κινήματος Αλλαγής το 2018. Πρόταση που φυσικά δεν μπορούσα να αρνηθώ.


Γιατί ΚΙΝΑΛ -ΠΑΣΟΚ και όχι κάποιο άλλο Δημοκρατικό κόμμα;

Γιατί όπως σας είπα και πριν, η πολιτική είναι το μέσο για να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Και καλύτερος για μένα σημαίνει πιο δίκαιος, πιο αλληλέγγυος, με ευκαιρίες και ευημερία για όλους. Αυτό το κατάφερε το ΠΑΣΟΚ, και  πιστεύω πραγματικά πως μόνο αυτό μπορεί να το καταφέρει ξανά.


Πώς αισθάνθηκε ένας 27χρονος που τοποθετήθηκε στη 12η τιμητική θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας;

Η όντως τιμητική τελευταία θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας, ήρθε ως επακόλουθο της θεσμικής μου θέσης, ως Γραμματέας του κόμματος. Όπως καταλαβαίνετε, η διττή αυτή ιδιότητα σε γεμίζει υπερηφάνεια και πολλή μεγάλη ευθύνη. Νομίζω, πως οι λέξεις τιμή και ευθύνη περιγράφουν επακριβώς το πώς ένιωσα.


Έχετε συνειδητοποιήσει ότι έχετε θεσμικό κομματικό ρόλο στη Χαριλάου Τρικούπη (έτσι μάθαμε το ΠΑΣΟΚ εμείς οι ”δεινόσαυροι” της δημοσιογραφίας) εκεί όπου χάραξαν την πορεία της Ελλάδας ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Γιώργος Γεννηματάς, η Μελίνα Μερκούρη;

Όπως προ είπα, η ευθύνη που νιώθω κάθε μέρα επιτελώντας τα καθήκοντα μου, είναι μεγάλη. Στόχος μου ήταν και παραμένει, να βάλω ένα λιθαράκι για να γίνει το ΠΑΣΟΚ μεγάλο ξανά. Να γίνει το κίνημα αλλαγής, που θα πάει τον τόπο μπροστά,  βασισμένο στις αξίες και το έργο του Ανδρέα,  της Μελίνας, του Γεννηματά, αλλά και των χιλιάδων μικρών και μεγαλύτερων στελεχών που πίστεψαν στην παράταξη αυτή, αγωνίστηκαν ανιδιοτελώς για τις αρχές και τις ιδέες της, και της έδωσαν το περιεχόμενο που γέμισε ελπίδα τους Έλληνες. Πιστεύω βαθιά πως η γενιά μου έχει να δώσει στην πολιτική και τα κοινά. Αλλά μαζί με τις ευκαιρίες που έχουμε, έχουμε και το χρέος να αποδείξουμε πως τις αξίζουμε στην πράξη και πως μπορούμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Και θα το κάνουμε.


Πώς θα θυμάστε στην υπόλοιπη ζωή σας τη Φώφη Γεννηματά;

Είχα το βαρύ φορτίο να εκφωνήσω τον επικήδειο στο τελευταίο αντίο προς την Πρόεδρο μας. Και ήταν ακριβώς αυτά για τα οποία τη σεβόμουν, την τιμούσα και στάθηκα δίπλα της μέχρι την τελευταία στιγμή. Είναι και αυτά για τα οποία θα την θυμάμαι. Ισχύει ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο έκλεισα, «ήταν τιμή μου».


Γνωρίζετε – φαντάζομαι – τα πολύ σοβαρά προβλήματα της περιοχής, όπως για παράδειγμα η έλλειψη νοσοκομείου, η έλλειψη αποχέτευσης εν έτει 2022, η συγκοινωνία με υπεραστικό ΚΤΕΛ και τόσα άλλα…

Γνωρίζω τα προβλήματα της περιοχής και το πόσο σύνθετα είναι. Δυστυχώς, στην Ανατολική Αττική, η οποία τα τελευταία 20 χρόνια αναπτύσσεται ραγδαία, δεν έχει δοθεί από την Πολιτεία η δέουσα προσοχή, ειδικά σε θέματα υποδομών. Από την θέση μου ως Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής,  σε συνεργασία με την ΚΟ  του κόμματος, έχουμε αναδείξει κοινοβουλευτικά, πολλά από αυτά τα θέματα. Θα συνεχίσω να το κάνω από όποιο μετερίζι. Προσωπικά δίνω πολύ μεγάλη σημασία στα θέματα που αφορούν την τοπική κοινωνία, τα προβλήματα της γειτονιάς και της καθημερινότητας των συμπολιτών μας. Σε αυτά, λοιπόν, θέλω και εγώ να δώσω έμφαση.


Εκτιμάτε – και χωρίς να επικαλεστείτε τις δημοσκοπήσεις, θέλω το προσωπικό σας αισθητήριο – ότι το ΚΙΝΑΛ θα σημειώσει σημαντική άνοδο στις εθνικές εκλογές;

Το Κίνημα Αλλαγής θα είναι ο κερδισμένος των επόμενων εκλογών. Οι πολίτες θα του δώσουν τη δύναμη, να διαμορφώσει τις εξελίξεις, εκτιμώντας την προσπάθεια και την πολιτική παρακαταθήκη της Φώφης Γεννηματά, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις προτάσεις που καταθέτει και τις πολιτικές θέσεις που αναδεικνύει, ο Πρόεδρος μας Νίκος Ανδρουλάκης. Και το κλίμα που εισπράττω καθημερινά και από την προσωπική μου επαφή με τους πολίτες, και εδώ στην Ανατολική Αττική, είναι κλίμα αισιοδοξίας και ανάκαμψης του χώρου. Πιστεύω πραγματικά ότι αυτό θα αποτυπωθεί και στις επόμενες εκλογές.


Πιστεύετε ότι πλησιάζουμε στην Ελλάδα στο τέλος των μονοκομματικών κυβερνήσεων;

Στην πολιτική κάποια πράγματα έρχονται και φεύγουν. Η Ελλάδα δεν έχει κουλτούρα πολυκομματικών κυβερνήσεων. Όταν χρειάστηκε όμως, ή οι συσχετισμοί το επέβαλλαν, σχηματίστηκαν και είχαν και διάρκεια. Όμως αυτό είναι συνάρτηση δύο παραγόντων. Πρώτον των εκλογικών συστημάτων, που δυστυχώς στη χώρα μας αλλάζουν διαρκώς. Και δεύτερον της κοινωνικής βούλησης. Αυτή τελικά καθορίζει τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο των κυβερνήσεων που προκύπτουν.


Ποιοι είναι οι απαράβατοι όροι και οι προϋποθέσεις για να συμμετέχει το ΚΙΝΑΛ σε μία κυβέρνηση με ένα άλλο κόμμα;

Απαράβατος όρος είναι να έχουμε τη δύναμη να διαχειριστούμε «εντολή» και να επιβάλλουμε ως βάση οποιασδήποτε συζήτησης το δικό μας πρόγραμμα. Αν δεν έχουμε τη δύναμη αυτή δεν πρόκειται να γίνουμε βολικό συμπλήρωμα ή παρακολούθημα κανενός, απλώς και μόνο για να βγαίνουν οι αριθμοί συρόμενοι σε πολιτικές που δεν πιστεύουμε και δεν ανταποκρίνονται στις δικές μας κοινωνικές προτεραιότητες.


Τι θα λέγατε σε έναν νέο άνθρωπο για να πάει να ψηφίσει όποτε κι αν γίνουν οι εθνικές εκλογές, ο οποίος πιστεύει ”όλοι το ίδιο είναι” και θα προτιμήσει να πάει για καφέ;

Θα  του έλεγα, ότι μόνο με την συμμετοχή του και τον έλεγχο του, μπορεί ο τόπος  και η κοινωνία να προχωρήσουν μπροστά. Θα του έλεγα, να διαμορφώσει ο ίδιος μόνος του την άποψη του για τα πολιτικά δρώμενα, μακριά από εύκολα λόγια και λαϊκισμούς. Θα του έλεγα, ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο και ζητάμε την ευκαιρία να το αποδείξουμε στην πράξη. Θα του έλεγα πως όταν βλέπουμε γύρω μας όλα αυτά με τα οποία διαφωνούμε και θέλουμε να αλλάξουν, έχουμε πάντα δύο επιλογές. Ή να αφήσουμε κάποιον άλλον να το κάνει για εμάς, ή να γίνουμε εμείς η αλλαγή που θέλουμε να φέρουμε. Εγώ πάντα προτιμώ το δεύτερο, ελπίζω πως θα κάνει το ίδιο και η γενιά μου.


Ο κ. Μητσοτάκης απέτυχε ως πρωθυπουργός ή ήταν άτυχος γιατί του έτυχαν σε τρία χρόνια πανδημία, σεισμοί, χιονοθύελλες, πυρκαγιές και τώρα ένας πόλεμος, ο πρώτος από το 1945 στην Ευρώπη…

Δυσκολίες έχει κάθε περίοδος, όπως αντίστοιχα και κρίσεις να διαχειριστεί. Εκεί αξιολογείται και η εκάστοτε ηγεσία. Το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου φορτώθηκαν από την ΝΔ την χρεοκοπία της χώρας, εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης, χωρίς να υπάρχει κανένα ευρωπαϊκό εργαλείο αλληλεγγύης. Ας μην μιλήσουμε καλύτερα λοιπόν για ατυχείς  συγκυρίες. Ο κ. Μητσοτάκης απέτυχε. Διασώζεται  δημοκοπικά, λόγω της σύγκρισης με τον κ. Τσίπρα. Τώρα όμως, υπάρχει εναλλακτική. Και για αυτό ακριβώς θα δώσουμε τη μάχη. Να πείσουμε πως όχι μόνο μπορούμε να είμαστε καλύτερη αντιπολίτευση από το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και καλύτερη κυβέρνηση από τη ΝΔ. Να βρουν οι προοδευτικοί πολίτες διέξοδο έκφρασης και εκπροσώπησης. Μπορούμε να αποτελέσουμε τη διέξοδο αυτή.


Τι προσδοκάτε από τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ερντογάν την Κυριακή;

Τίποτα. Δυστυχώς η συνάντηση προετοιμάστηκε πολύ πρόχειρα, για να έχει κάποιο αποτέλεσμα. Η ελληνική κυβέρνηση εξυπηρετεί άλλη μια φορά τον κύριο Ερντογάν, δίνοντας του την δυνατότητα, να μην φαίνεται απομονωμένος και μάλιστα χωρίς αντάλλαγμα. Στα σοβαρά εθνικά μας θέματα δεν μπορεί η διαχείριση να γίνεται μόνο με όρους επικοινωνίας. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να μην κάνουμε βήματα πίσω. 


Ρωτάω τον νέο άνθρωπο μόλις 30 ετών Μανώλη και όχι τον πολιτικό Χριστοδουλάκη. Τι νιώθετε για αυτό που κάνει ο Πούτιν στην Ουκρανία;

Αποτροπιασμό. Οι εικόνες με άμαχους νεκρούς, γυναίκες και παιδιά θύματα των επιθέσεων, εκατομμύρια πρόσφυγες να ξεριζώνονται από την πατρίδα τους, να εγκαταλείπουν σπίτια και αναμνήσεις, δεν μπορούν να ερμηνευτούν, να δικαιολογηθούν, να λειανθούν, με κανέναν τρόπο και για κανένα λόγο. Οι πολιτικές ή διπλωματικές αντιπαραθέσεις είναι πιθανό να υπάρχουν και μάλιστα με πολλές εκφάνσεις. Ο πόλεμος, όμως, δεν μπορεί να είναι ποτέ η απάντηση, όποια και αν είναι η ερώτηση.


Όταν θέλετε να ηρεμήσετε ποιο είναι το καταφύγιό σας;

Είναι η Πέρσα, το σκυλί μου που δεν αποχωρίζομαι ποτέ. Η καλύτερη παρέα για να ξεφεύγει το μυαλό στο τέλος μιας δύσκολης μέρας.


Κλείνουμε όπως αρχίσαμε. Το μετανιώσατε που μπήκατε στην πολιτική;

Καθόλου. Φυσικά και υπάρχουν τα εμπόδια και οι δύσκολες στιγμές. Αλλά αν είσαι προσηλωμένος στις ιδέες σου, στις αρχές και στις αξίες σου τότε όλα μπορείς να τα ξεπερνάς. Και όποτε σκέφτεσαι αν το μετάνιωσες, θυμήσου το λόγο για τον οποίο ξεκίνησες.