Ένα από τα κυρίαρχα θέματα που πρέπει να δούμε άμεσα είναι το περιορισμένο πλήθος αντιδραστηρίων που απαιτούνται για τη διενέργεια των τεστ για τον κορωνοϊό.

Οι ελλείψεις τους οδηγούν στη γενική κατεύθυνση, τα ύποπτα κρούσματα να τίθενται σε απομόνωση χωρίς τη διενέργεια του τεστ, ενώ αυτό περιορίζεται πλέον μόνο στις ευπαθείς ομάδες.

Με τον υποθετικό αυτόν τρόπο καθίσταται προβληματική η πραγματική ιχνηλάτηση του ιού, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη διασπορά και άρα περισσότερα θύματα.

Μία πλασματική εικόνα κρουσμάτων θεωρώντας ότι εμείς έχουμε ηπιότερη εξάπλωση από Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία, που στην πράξη όμως οφείλεται στο ότι απλά δεν εξετάζουμε όλα τα ύποπτα κρούσματα, τα οποία κατά συνέπεια προφανώς δεν αθροίζονται στα επιβεβαιωμένα.

Αυτό οδηγεί σε ήδη υπαρκτά φαινόμενα αισχροκέρδιας στον ιδιωτικό τομέα (μέχρι και 350 ευρώ η εξέταση για τον ιό), που αλλοιώνει τη δυνατότητα ισότιμης πρόσβασης στο τεστ (σκεφτείτε λίγο την αναλογία «διάσημων» και εύπορων που ακούμε, στα 387 μέχρι τώρα επιβεβαιωμένα).

Από την πρώτη στιγμή δώσαμε όλοι βάση στον περιορισμό της διασποράς του ιού. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το λέει πάρα πολύ απλά.: Τεστ, τεστ, τεστ!

Εγώ θα προσθέσω, με αξιοποίηση όλων των δημοσίων και ιδιωτικών δομών και αποθεμάτων, και φυσικά, με ενιαία πολιτική κοστολόγησης και διαχείρισης.